недеља, 28. фебруар 2010.
Ik weet dat iedereen van muziek houdt en ik weet dat veel articels over muziek op blog zijn geplaatst. Ik probeerde over muziek niet te schrijven maar... ik moet het doen. Muziek was mijn eerste liefde en ik kan niet zonder er leven (zingen ook). Ik doe alles met muziek. Ik slaap, lees, leer.... Als ik dag zonder muziek begin dan ben ik een beetje nerveus ( voor sommigen raar). Ik kon niet zangeres worden omdat mijn ouders dat niet wilden. Ze dachten dat dat alleen een droom was (jullie weten dat elke kind zanger of zangeres wil worden). Ze dachten dat school is op de eerste plaats en alle andere dingen kan ik in mijn vrije tijd doen. Maar ik had vrije tijd niet omdat ik naar school ging,ik leerde en ik moest basketball treinen (ik kan niet zeggen dat ik van basketball hou niet maar ik wilde zingen,niet een basketball speler worden) en ik dacht dat mijn ouders alles meer dan mij weten. Toen ik 18 was,heb ik in Koštana rol gespeeld, ik was Koštana (dus,zang ik). Mijn vrienden hebben dat opnemen en dat was die eerste keer dat mijn ouders van mijn zingen hadden horen. Ze realiseerden dat ze een vergissing hadden maken. Nu, het is te laat dat ik met zingen begin (het is te laat naar muziek school te gaan). Ik ben kwaad op hun en ik zang nooit wanneer ze mij kunnen horen.
понедељак, 22. фебруар 2010.
Ik had geen inspiratie wat ik deze week kan schrijven. Dus,zit ik achter computer en kijk naar witte ,lege document. Ik ga een beetje aan facebook,ik luister naar muziek,ik eet maar ik kan niet schrijven. En dan,ga mijn zus in kamer en ze begint te praten…
Mijn zus: Sandra,ik moet iets aan computer doen (vertaling: ze moet aan facebook) en je doet niets. Je zit en kijkt naar de computer en eet. O,mijn God! Je eet,opnieuw. Je wordt steeds dikker,wanneer wil je magerder worden?...
En dan,
gaat het lied van Mika (big girl you are beautiful).Ik luister niet meer naar mijn zus.Ik luister naar Mika en ik denk: Waarom woon ik niet in zijn lied? Mijn leven wil dan gemakkelijker worden. In dit lied wil ik geen zussen,vrienden hebben wie mij altijd zeggen dat ik magerder moet worden,geen vervelende praten met meisjes en ik kan eten wat ik wil en wanneer ik wil…
Werkelijkheid roept mij op! Het lied heeft geёindiged en ik hoor stem van mijn zus opnieuw.
Mijn zus: Ik geloof niet.Ik praat dat je minder moet eten en je eet wanneer ik praat. Dat is ongeloofelijk!
Ik weet dat ze van mij houdt en ik hou van haar maar ik hou van eten ook :)
среда, 10. фебруар 2010.
Veel mensen slaap te lang omdat zij mooier leven in dromen dan in werkelijkheid hebben. We hebben tegelijkertijd een grote teleurstelling wanneer we wakker worden en zien dat alles een droom was. We zien dan, dat onze werkelijkheid niet zo goed als droom is. Dus, proberen wij langer te slapen om langer gelukkig te zijn. Dat is niet oplossing. Dat is lafheid! In plaats daarvan wij opgeven, kunnen wij vechten en maken onze werkelijkheid goed en mooi als droom omdat het is onvermijdelijk dat wij eens wakker moeten worden. Geluk is gemakkelijker in droom te krijgen maar geluk in werkelijkheid is mooier dan geluk in droom omdat het reëel is. Dus,word wakker!