Gevoels verliezen!
Het is alweer hier. Ze heeft nooit dat in twijfel trekken. Het is besloten en ze weet niet waarom.
Astublieft, huil je niet. Ik was op dezelfde plaats als je. Ik weet hoe je voel.- zegt Z.
We allemaal waren daar. We allemaal voelden dat.
Maar ze konde niet met die gevoel alweer handelen.
Ze konde niet alweer alleen zijn.
Ze was gewend aan hem.
Nu, voor vierde keer, voelde ze dezelfde pijn.
Ze dacht dat de probleem in haar was en dat ze iets verkeerd deed.
Maar nee, het probleem was niet ze.
Hij verlaat ze. Hij vertelde haar leugens. Haar leven één grote leugen was.
Ze huilde dagenlang van pijn en dat was de laatste keer dat ze gehuild heeft en dat ze haar haart heeft geopend.
Ze werd dezelfde persoon als hij! Ze dacht dat dat goed was, maar..... nu, voel ze niets.

Eenzaamheid is een ziekte

Eenzaamheid is een gevoel dat iedereen kent. Een gevoel van leegte. Een gevoel van niet -verbonden zijn met de anderen, met de wereld. Iedereen weet wat het is. Niet iedereen kan er goed mee omgaan.
Als je eenzaam voelt dat betekent dat er iets niet in de orde is. Je moet proberen om oorzaak te vinden en je hoeft zeker niet geïsoleerd te zijn. Je kan niet zitten en zeggen: Oke, ik voel me eenzaam en dat is dat. Je moet vechten omdat het alleen erger kan worden.
We denken dat wij eenzaam niet kan zijn. Eenzame mensen zijn oud of zij hebben geen vrienden. Dat is incorrect. Wij maken het probleem dan. Als deze gevoel te lang duurt dan is het te laat om alleen iets te proberen doen omdat wij te pessimistisch en te teleugesteld hebben geworden.
Wat dan? Dan moet iemand je helpen. Maar wie? Wie kan zien dat je eenzaam bent? Je komt niet met de vraag: "Help mij van mijn eenzaamheid af".
Ik weet niet maar jullie mensen kunnen mij helpen. Hoe kunnen wij dat zien? Hoe kunnen wij helpen? Hoe kunnen wij zien dat we probleem hebben? Ben ik eenzaam? Zijn jullie eenzaam?

Geen inspiratie hebben...

Ik heb geen idee wat kan ik in deze blog schrijven... Grapje 
We zijn jonge mensen. Hoe kan dat zijn dat we geen inspiratie hebben? Misschien hebben wij inspiratie maar we denken dat dat te stom is om in blog te schrijven of misschien hebben mensen inderdaad geen inspiratie. Ik kan niet geloven dat iemand een boek moet lezen om iets te schrijven. Wij kunnen over weer, voedsel, kleren, perfumes enz. om een interessant manier schrijven. Ik zie altijd de wereld in zwart en wit dus mijn blogen zullen niet romantisch, optimistisch, fantasierijk zijn (zelden heb ik uitzonderingen) maar elke persoon hebben hun manier van schrijven. Het is normaal. Niemand kan hetzelfde smaak hebben dus vonden zij je blog niet leuk maar nu moeten ze je blogen lezen om reactie te schrijven en je kan overal schrijven alleen om 100 of 200 worden te verzamelen .