петак, 11. март 2011.

Ik ging op straat en ik heb hem gezien. Heel knappe jongen. Maar zal ik hem nog een zien? Het is echt een vraag. Belgrado is niet een kleine stad en soms zie je mensen alleen eens in je leven.

Het is echt druk hier. Ik kan niets meer horen dan luide muziek. Wat heb je gezegt? Nog eens...? Sorry ik hoor je niets. Wij moeten op een andere plaats gaan.

Volgende dag, in dezelfde plaats, op dezelfde tijd heb ik hem gezien. Ik konde niet geloven. Misschien zal hij morgen hier opnieuw komen. Misschien zal hij morgen ook hier zijn. Hier in dezelde plaats, op dezelfde tijd.

Ik hoor je nu. Wat vraag je me? Ik konde je niet horen. ..... Oh ja? Waarom wil je dat weten? Nee, ik kan niet. Sorry. Misschien zal je me nog eens zien.

Hij is hier niet. Misschien een andere dag zal hij hier komen. Ik zal in ieder geval hier komen. Ik moet.

Ja, ik herinner je. Ik heb je gezegd dat we nog eens op dezelfde plaats zijn. Oké, ik heb het gezegd dus moet ik het doen.

Hij is niet hier. Ik ben erg dom. Waarom heb ik niet hem voor de naam en telefoonnummer gevraagd?

Ja, ik kan. Om half 9 kan ik komen. Ja, ik zal komen. Ik weet dat je niet kan geloven.

3 коментара: